Aniga iyo odayaashii ila yaabay!

Maqaaxi ku taal xaafada Caziiziya Januubiya ee magaalada Makka ayaan shaah ka cabnay aniga iyo Eng. Axmed C/qaadir. Waxaa nala soo fariistay labo oday oo da' ah, diin iyo wanaagna ka muuqdo. Markiiba is barasho iyo iswaraysi degdeg ah baa na dhexmaray.

Anagu Soomaali baan nahay. Dadkayagu waa wada muslimiin. Diin kale iyo firqo aan Ehlu-sunna ahayn kama jirto, Alxamdu lillaah.

Waa maxay kuwaan dadka laaya ee Shabaab?. Waxaan ku jawaabnay gaalo maaha ee waa muslin qalloocan!.

Oo maad la hadashaan oo ummadda ka celisaan?. Waa lala hadlay oo la wacdiyey oo la baryay oo waxaad rabtaan sheegta la yiri, garowshiiyana lagama helin!.

Haddii dadkiinu wada muslin yahay mushkiladaan waqtiga dheer socotay maad xal u raadisaan?. Soo culumo iyo waxgarad ma lihidin?. Waa hadal gar ah oo meel loo dhaafo aan lahayn. Dadaalo badan baa la sameeyey, walina waa socdaan baan dhaafi waayey.

Ka dib kaligay baa isweydiiyey mala hubaa in culumada iyo samajeclaha soomaaliyeed awooddooda isugu geeyeen sidii dhibaatada dalka iyo dadka haysata xal looga gaari lahaa?, mise dhaqdhaqaaqa dowladaha dibada iyo siyaasiyiinta ayaa loo talasaartay?, mise nin walba intuu kaligi isqiimeeyey ayuu ku qancay in aanu arrintaan wax ka qaban karin, ka dibna meel iska fariistay?. Su’aashaan iyo su’aalo kale oo farabadan ayaa mudan in la isweydiiyo, ka dibna jawaabo munaasib ah loo raadiyo; si xal waara looga gaaro dhibaatadan waartay.